به گزارش علم خوان، مقاله مروری پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران که در ژورنال Molecular Pain منتشر شده است، نشان می‌دهد که چگونه این مولکول مشتق از گیاه عملکردهای ضد التهابی، ضد دردی و تعدیل عصبی را در مدل‌های مختلف حیوانی درد نشان می‌دهد.

چرا دهیدروکوریدالین توجه علمی را به خود جلب کرده است

داروهای مسکن فعلی - به ویژه برای «دردهای مزمن و نوروپاتیک» - اغلب با عوارض جانبی قابل توجه، اثربخشی محدود یا خطرات اعتیاد همراه هستند. به گفته پژوهشگران، تا ۶۴ درصد بیماران از تسکین ناکافی درد با داروهای موجود خبر می‌دهند و ۱۴ درصد به دلیل عوارض جانبی مصرف دارو را قطع می‌کنند.

دهیدروکوریدالین به دلیل مکانیسم‌های چند هدفه و سمیت کم مشاهده شده در مدل‌های پیش‌بالینی مورد توجه قرار گرفته است.

یافته‌های کلیدی از مطالعات پیش‌بالینی

این پژوهشگران مطالعات درباره عملکرد این ترکیب در عارضه‌های گوناگون مرتبط با درد را بررسی کردند، از جمله:

• درد سرطان استخوان:‌ کاهش التهاب ستون فقرات و تشدید قطبی‌شدن سلول‌های ایمنی میکروگلیا به سوی فنوتیپ M2 در طناب نخاعی.
• درد نوروپاتیک: سرکوب التهاب عصبی و بیش‌فعالی عصبی، بهبود آستانه درد

• حساسیت به درد ناشی از محرومیت از خواب: مهار مسیر P2Y12/p38MAPK/NF-κB و کاهش پیام‌رسانی التهابی در نخاع
• درد التهابی (آزمایش‌های فرمالین و اسید استیک): کاهش پاسخ به درد بدون تأثیر بر عملکرد حرکتی و کاهش سیتوکین‌های پیش‌التهابی  IL-6، TNF-α، IL-1β

نحوه عملکرد: یک مسکن چند مسیره

این بررسی توضیح می‌دهد که دهیدروکوریدالین ممکن است درد را از طریق موارد زیر کاهش دهد:

- تعدیل فعالیت میکروگلیا - تقویت پاسخ‌های ایمنی ضد التهابی در نخاع

- سرکوب مولکول‌های التهابی مرتبط با تداوم درد

- احتمالاً مسدود کردن کانال‌های سدیم دخیل در انتقال درد عصبی  (NaV1.7)

- تقویت مسیرهای اوپیوئیدی درون‌زا، زیرا تسکین درد تا حدی با مسدود شدن گیرنده‌های اوپیوئیدی در مدل‌های حیوانی معکوس شد.

سمیت کم و ریشه‌های سنتی

علیرغم داده‌های محدود انسانی، این ترکیب «سمیت حاد کم» را در مطالعات حیوانی نشان داده و سابقه طولانی در استفاده در طب سنتی آسیایی برای درد و اختلالات گردش خون دارد که نشان‌دهنده ایمنی بالقوه در انتقال است.

نیاز به آزمایش‌های انسانی

این پژوهشگران بر نیاز به کارآزمایی‌های بالینی برای تعیین موارد زیر تاکید می‌کنند:

- مقدار مصرف (دوز) و اشکال دارویی بهینه-بهبود فراهمی زیستی (از آنجا که جذب خوراکی متوسط ​​است)

- ایمنی طولانی مدت

- اثربخشی در مقایسه با یا در ترکیب با مسکن‌های فعلی

نتیجه‌گیری

این پژوهشگران می‌گویند این بررسی  با ادغام داروسازی مدرن با دانش گیاهی سنتی دهیدروکوریدالین را به عنوان نامزدی جالب‌توجه برای داروهای ضد درد ایمن‌تر و نسل بعدی  به ویژه برای بیماری‌های مزمن و نوروپاتیک که شکاف‌های درمانی  در آنها همچنان گسترده است - معرفی می‌کند.

منبع: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/40913244/