به گزارش علم خوان، این بررسی که با همکاری پژوهشگران انستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهران با پژوهشگران دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران، ارومیه، اهواز شیراز، تبریز، کرمان، کرمانشاه و اصفهان و پژوهشگرانی از مراکز دانشگاهی در بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و آمریکا انجام شده و در «ژورنال بین‌المللی سرطان» با عنوان پروژه IRANCANSURV منتشر شده است، داده‌های ثبت‌شده برای ۱۸۰۹ کودک (۰ تا ۱۴ ساله) که بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ تشخیص داده شده‌اند را تجزیه و تحلیل کرده است.

یافته‌های اصلی

- میزان بقای خالص ۵ ساله استاندارد شده بر اساس سن برای سرطان خون یا لوسمی دوران کودکی حدود ۶۸ درصد بود، در حالیکه تومورهای دستگاه عصبی مرکزی بقای ۵ ساله به‌طور قابل‌توجهی پایین‌تری را حدود ۴۸.۶ درصد را نشان دادند.

- میزان بقا به‌طور قابل‌توجهی بر اساس استان متفاوت بود. برای سرطان خون دوران کودکی، میزان بقای 5 ساله از تقریبا ۵۷ درصد در آذربایجان غربی تا 71.۵% درصد در فارس متغیر بود (یک شکاف تقریباً 14.۶ درصدی). شکاف منطقه‌ای برای تومورهای دستگاه عصبی مرکزی بسیار بزرگتر بود – میزان بقا از ۷۳.۵ درصد در خوزستان تا حدود ۱۶.۲ درصد در اصفهان متغیر بود (یعنی تفاوتی تقریباً ۵۷.۳ درصدی).

- این پژوهشگران تأکید می‌کنند که این نابرابری‌ها احتمالاً نشان‌دهنده دسترسی ناهموار به تشخیص، مراقبت‌های تخصصی و خدمات حمایتی در سراسر استان‌ها است و به تشخیص دیرهنگام و در دسترس بودن درمان متغیر به عنوان محرک‌های مهم اشاره می‌کنند.

طراحی مطالعه

IRANCANSURV از داده‌های ثبت سرطان مبتنی بر جمعیت از هشت ثبت استانی استفاده کرد و از پیگیری فعال و غیرفعال برای تعیین وضعیت حیاتی و از روش‌های بقای نسبی برای تخمین میزان بقای خالص استاندارد شده سنی در ۵ سال پس از تشخیص استفاده کرد. این هم‌گروه یا کوهورت شامل کودکانی بود که از بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶  تشخیص داده شده بودند و تصویری اخیر و کشوری از پیامدهای سرطان‌های کودکان در ایران ارائه می‌دادند.

چرا نتایج مهم هستند

میزان بقای سرطان‌‌های دوران کودکی در کشورهای با درآمد بالا به طور معمول برای بسیاری از سرطان‌های رایج دوران کودکی بیش از 80 تا 90 درصد است. میزان بقای کمتر گزارش شده در IRANCANSURV   و تفاوت‌های بسیار زیاد بین استانی - نشان دهنده شکاف‌های سیستمی است که مداخلات سیاستی و سیستم بهداشتی می‌تواند آنها را برطرف کند. پیامدهای به ویژه ضعیف برای سرطان‌های دستگاه عصبی مرکزی در برخی از استان‌ها، نیاز فوری به ظرفیت جراحی مغز و اعصاب، رادیوتراپی و نوروپاتولوژی در مراکز ارجاع، به علاوه مسیرهای ارجاع به موقع را برجسته می‌کند.

توصیه‌های پژوهشگران

پژوهشگران در این مقاله خواستار این اقدامات شده‌اند:

- تقویت پایش ملی سرطان‌های دوران کودکی برای ردیابی نتایج و شناسایی نقاط حساس

- کارزارهای آگاهی عمومی و تشخیص زودهنگام تا کودکان زودتر به مراقبت‌های تخصصی برسند

- اجرای راهنماها یا گایدلاین‌های ملی طبابت بالینی و پروتکل‌های درمانی با کیفیت تضمین‌شده

- حمایت مالی (دولتی و غیردولتی) برای رفع موانع اقتصادی مراقبت و حمایت از بقای بیماران

خلاصه

 IRANCANSURV دقیق‌ترین نگاه مبتنی بر ثبت اطلاعات را تاکنون به بقای سرطان کودکان در سراسر ایران ارائه می‌دهد و بقای کلی متوسط ​​برای سرطان خون، پیامدهای ضعیف برای بسیاری از تومورهای دستگاه عصبی مرکزی و نابرابری‌های چشمگیر استانی را مستند می‌کند. این یافته‌ها نقشه راه روشنی برای اقدامات هدفمند بهداشت عمومی و سیستم بهداشتی برای بهبود عدالت و پیامدها برای کودکان مبتلا به سرطان است.

منبع خبر: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ijc.70100