به گزارش علم خوان، سپسیس همچنان یک بار عمده بهداشت جهانی است: حتی در صورت تشخیص، تأخیر در تشخیص و درمان با مرگ و میر بسیار بالاتر همراه است. این بررسی تأکید می‌کند که روش‌های معمول تشخیصی - به ویژه کشت خون و سنجش‌های استاندارد نشانگرهای زیستی – مشکل زمان‌های طولانی رسیدن به تشخیص و حساسیت ناکافی را دارند و مانع مداخله زودهنگام می‌شوند.

مرزهای جدید

این پژوهشگران چندین حوزه اصلی نوآوری را شناسایی می‌کنند:

- تشخیص مولکولی سریع: فناوری‌هایی مانند واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) در زمان واقعی، طیف‌سنجی جرمی به عنوان مثال، MALDI-TOF) )، شناسایی میکروبی مبتنی بر توالی‌یابی، امکان تشخیص سریع‌تر و دقیق‌تر پاتوژن را فراهم می‌کنند.

-پلتفرم‌های نشانگر زیستی جدید: فراتر از نشانگرهای تثبیت‌شده مانند پروکلسی‌تونین (PCT) و اینترلوکین-6 (IL-6)، نشانگرهای زیستی نوظهور مانند پرسپسین، CXCL5  و RNAهای حلقوی (circRNAs) برای ارزش تشخیصی و پیش‌آگهی در حال بررسی هستند.

ادغام نقطه مراقبت و حسگر زیستی: این بررسی تأکید می‌کند که انتقال تشخیص به بالین بیمار (یا حتی خانه بیمار) می‌تواند زمان تشخیص را به طور چشمگیری کاهش دهد و از این رو درمان هدفمند زودهنگام را امکان‌پذیر سازد.

گردش کار و ادغام سیستم‌ها: نکته مهم این است که فقط بحث فناوری مطرح نیست - نویسندگان بر لزوم ادغام این ابزارهای جدید در گردش‌های کاری بالینی، برنامه‌های نظارت بر ضدمیکروبی و سیستم‌های نظارتی تأکید می‌کنند تا اطلاعات بتوانند در زمان واقعی بر تصمیم‌گیری‌ها تأثیر بگذارند.

پیامدهای مراقبت‌های بالینی

این بررسی استدلال می‌کند که با امکان‌پذیر کردن تشخیص‌های بسیار زودتر و دقیق‌تر سپسیس، این فناوری‌ها پتانسیل موارد زیر را دارند:

- شروع درمان ضدمیکروبی هدفمند و سریع

- کاهش استفاده نامناسب از آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف

-  بهبود تریاژ بیمار (مثلاً ICU در مقابل بخش)

- کاهش مدت بستری در بیمارستان و احتمالاً بهبود بقا

با این حال، پژوهشگران هشدار می‌دهند که بسیاری از این ابزارها هنوز در مرحله اثبات مفهوم یا مرحله بالینی اولیه هستند. تبدیل به کاربرد بالینی گسترده نیاز به اعتبارسنجی قوی، داده‌های مقرون‌به‌صرفه بودن و ادغام با سیستم‌های پرونده الکترونیکی سلامت دارد.

نگاهی به آینده

این بررسی با یک نکته فوری به پایان می‌رسد: با تکامل عفونت‌ها و افزایش مقاومت ضدمیکروبی، توانایی تشخیص سریع سپسیس - و نظارت بر مسیر آن - بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. با مهار فناوری‌های مولکولی، نشانگر زیستی و حسگر، آینده مراقبت از سپسیس ممکن است از واکنشی به پیشگیرانه تغییر کند. با این حال، برای تحقق این آینده، همکاری بین تولیدکنندگان ابزارهای تشخیصی، پزشکان، سیستم‌های بیمارستانی و سیاست‌گذاران مورد نیاز است.

اهمیت بررسی

سپسیس میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان می‌کشد و در بسیاری از محیط‌ها ناشناخته مانده است. این بررسی، ترکیبی به موقع از ابزارهای پیشرفته را ارائه می‌دهد که ممکن است نحوه تشخیص و نظارت پزشکان بر سپسیس را تغییر دهد - به طور بالقوه جان انسان‌ها را نجات دهد، استفاده غیرضروری از آنتی‌بیوتیک را کاهش دهد و بار سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی را کاهش دهد.

منبع خبر: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0009898125005194?via%3Dihub‍